Prijsverschillen tussen gangbare en biologische producten zijn nog steeds te groot en nemen alleen maar verder toe. Dit zou wel eens de oorzaak kunnen zijn van de belemmering in het doorgroeien in de markt. Vaak wordt een maximum meerprijs van 20% gezien als voorwaardelijk voor een grotere afzet van biologische producten. Tot op heden wordt die grens niet gehaald, de prijsverschillen zijn veel groter en nemen alleen maar toe.
De prijsafspraken zijn nog steeds een raadsel. Neem als voorbeeld uien. Boeren krijgen voor een kilo gangbare uien ongeveer € 0,05. Bij AH kostte een kilo uien in 2008 € 0,45, in 2009 ineens € 0,79. Voor biologische uien betaalt men bij AH € 1,45 en in de natuurvoedingswinkel € 1,49. Biologisch vlees is soms twee keer zo duur als gangbaar, zo kost een kilo schouderkarbonade gangbaar bij AH € 5,49, AH biologisch € 10,98 en in de natuurvoedingswinkel maar liefst € 16,60.
Biofood Magazine volgt al 6 jaar lang de prijzen van biologische producten in Nederland. Vanaf het begin is duidelijk dat de prijsafstand tussen gangbare en biologische producten groot is. Was er in de meting in 2003 een prijsafstand van 52% tussen gangbaar en AH-Bio en van 83% tussen gangbaar en de natuurvoedingswinkel, in 2009 is dat respectievelijk 49% en 95%. De prijsafstand tussen de verschillende productsegmenten is dus bij AH afgenomen, die tussen gangbaar en de natuurvoedingswinkels stijgt gestaag.
Het biologisch product lijkt een turbulente periode in te gaan. Het niet kleiner wordende prijsverschil belemmert het doorgroeien in de markt. Ook de ondoorzichtige prijsvorming werkt nadelig. Nadenken over een andere opschalingsstructuur door middel van directe positieve prikkels aan de consument zou vernieuwend kunnen werken. Een fiscale beloning voor duurzaam consumeren is in de niet-duurzame auto-industrie al doorgebroken. Het is tijd voor toepassing van zo’n instrument in de voedingsketen.
woensdag 13 mei 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
