Slagaders zijn bloedvaten die van het hart af lopen naar alle delen van het lichaam. Met uitzondering van de longslagader vervoeren zij zuurstof en voedingsstoffen naar onze organen en weefsels. Slagaderverkalking is een chronische ziekte die de slagaders (arteriën) aantast, waardoor ze vernauwd of afgesloten kunnen raken. De medische term voor slagaderverkalking is atherosclerose. 
Wat gebeurt er? De binnenwand van slagaders is bekleed met een enkele laag cellen (endotheelcellen). In deze gladde wand kunnen kleine beschadigingen optreden. Het lichaam probeert die beschadigingen te herstellen en tijdens dit proces klonteren witte bloedcellen en bloedplaatjes samen op de beschadigde plaats. Vetachtige stoffen uit het bloed blijven hieraan kleven. Er ontstaat dan een brijachtige massa, waarop zich onder andere ook kalk kan afzetten. Deze massa wordt weer met een laagje endotheelcellen afgedekt, waarna een verdikking in het bloedvat is ontstaan (plaque).
Gevolgen Deze verdikkingen maken dat de slagaders steeds nauwer worden. Het gevolg hiervan is dat de bloedtoevoer naar organen of lichaamsdelen tekortschiet. Door de verminderde aanvoer van zuurstof functioneren zij slechter. Dit kan geleidelijk gaan, maar kan ook ineens optreden. Dit laatste is het geval wanneer er kleine scheurtjes ontstaan in de beschermende endotheellaag. Om het scheurtje te repareren vormt zich een stolsel. Hierdoor raakt de slagader plotseling verstopt. Het achterliggende weefsel krijgt geen bloed meer waardoor het kan afsterven. Als dit bij het hart het geval is, dan spreken we over een hartinfarct. Raakt een bloedvat in de hersenen afgesloten dan spreken we van een herseninfarct.
Het proces van slagaderverkalking komt al vroeg op gang (na het twintigste levensjaar), maar gaat zo geleidelijk dat het pas na tientallen jaren klachten kan geven. De snelheid waarmee slagaderverkalking zich als ziekte openbaart, hangt af van het natuurlijke verouderingsproces van het lichaam en van de aanwezigheid van risicofactoren, zoals bijvoorbeeld een te hoge bloeddruk en een te hoog cholesterolgehalte in het bloed.
Voorkomen Een gezonde leefstijl helpt voortijdige slagaderverkalking te voorkomen. Aanwezige risicofactoren moeten zo goed mogelijk behandeld worden.
Wat gebeurt er? De binnenwand van slagaders is bekleed met een enkele laag cellen (endotheelcellen). In deze gladde wand kunnen kleine beschadigingen optreden. Het lichaam probeert die beschadigingen te herstellen en tijdens dit proces klonteren witte bloedcellen en bloedplaatjes samen op de beschadigde plaats. Vetachtige stoffen uit het bloed blijven hieraan kleven. Er ontstaat dan een brijachtige massa, waarop zich onder andere ook kalk kan afzetten. Deze massa wordt weer met een laagje endotheelcellen afgedekt, waarna een verdikking in het bloedvat is ontstaan (plaque).
Gevolgen Deze verdikkingen maken dat de slagaders steeds nauwer worden. Het gevolg hiervan is dat de bloedtoevoer naar organen of lichaamsdelen tekortschiet. Door de verminderde aanvoer van zuurstof functioneren zij slechter. Dit kan geleidelijk gaan, maar kan ook ineens optreden. Dit laatste is het geval wanneer er kleine scheurtjes ontstaan in de beschermende endotheellaag. Om het scheurtje te repareren vormt zich een stolsel. Hierdoor raakt de slagader plotseling verstopt. Het achterliggende weefsel krijgt geen bloed meer waardoor het kan afsterven. Als dit bij het hart het geval is, dan spreken we over een hartinfarct. Raakt een bloedvat in de hersenen afgesloten dan spreken we van een herseninfarct.
Het proces van slagaderverkalking komt al vroeg op gang (na het twintigste levensjaar), maar gaat zo geleidelijk dat het pas na tientallen jaren klachten kan geven. De snelheid waarmee slagaderverkalking zich als ziekte openbaart, hangt af van het natuurlijke verouderingsproces van het lichaam en van de aanwezigheid van risicofactoren, zoals bijvoorbeeld een te hoge bloeddruk en een te hoog cholesterolgehalte in het bloed.
Voorkomen Een gezonde leefstijl helpt voortijdige slagaderverkalking te voorkomen. Aanwezige risicofactoren moeten zo goed mogelijk behandeld worden.
Bron www.hartstichting.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten